Norma MIL-STD-810 zawiera metody testowe i planowanie dla kierunku inżynieryjnego w celu uwzględnienia wpływu obciążeń środowiskowych na materiały, produkty lub sprzęt na każdym etapie ich eksploatacji.

Używana przez wojsko amerykańskie do testowania ograniczeń i możliwości produktów, które produkt będzie doświadczał przez całe swoje życie, testy MIL-STD-810 są również używane jako standard dla wytrzymałych produktów komercyjnych.

DES jest akredytowany przez A2LA do przeprowadzania wielu metod testowych MIL-STD-810 poniżej CertyfikatNumer 4998.01. Jeśli masz więcej pytań dotyczących standardu testowego MIL-STD-810, skontaktuj się z nami. skontaktuj się z nami.

Metoda testowa 500 Niskie ciśnienie (wysokość)

Ta metoda testowa służy do określenia, czy materiał może wytrzymać i/lub funkcjonować w środowisku o niskim ciśnieniu i/lub znosić szybkie zmiany ciśnienia.  Typowe zastosowania to produkty używane w samolotach lub na dużych wysokościach.  Istnieją procedury dotyczące przechowywania, eksploatacji, szybkiej dekompresji i dekompresji wybuchowej. 

Metoda testowa 501 Wysoka temperatura

Metoda 501 ma na celu ocenę, jak wysokie temperatury mogą wpływać na bezpieczeństwo, wydajność i integralność materiałów, które prawdopodobnie będą używane w obszarach, gdzie temperatury są wyższe niż normalna temperatura otoczenia.  Procedury dotyczące eksploatacji i przechowywania są zawarte w tej metodzie.   

Metoda testowa 502 Niska temperatura

Ta metoda testowa ocenia wpływ niskich temperatur na wydajność, integralność i bezpieczeństwo materiału podczas przechowywania, eksploatacji i manipulacji.

Metoda testowa 503 Wstrząs termiczny

Metoda 503 określa, czy materiał może wytrzymać nagłe zmiany temperatur atmosferycznych bez uszkodzeń fizycznych lub pogorszenia wydajności.  Typowe zastosowania to sytuacje, gdy produkty znajdują się w ogrzewanym budynku, a następnie są wynoszone na zewnątrz i narażone na temperatury arktyczne lub odwrotnie.  Procedury i czasy trwania wahają się od 1 cyklu do wielu cykli. 

Metoda testowa 504 Zanieczyszczenie przez płyny

Celem tej metody testowej jest określenie, czy materiał jest narażony na tymczasowe narażenie na zanieczyszczające płyny, sporadycznie lub przez dłuższy czas.

Metoda testowa 505 Promieniowanie słoneczne (światło słoneczne)

Metoda 505 bada efekty nagrzewania spowodowane bezpośrednim promieniowaniem słonecznym na materiał i próbuje określić efekty aktyniczne (fotodegradacja) bezpośredniego światła słonecznego.  Procedura I dotyczy ekspozycji cyklicznej.  Procedura II dotyczy efektów stanu ustalonego. 

Metoda testowa 506 Deszcz

Ta metoda testowa bada skuteczność osłon ochronnych, obudów lub uszczelnień w zapobieganiu przenikaniu wody do materiału, a także wydajność materiału podczas i po ekspozycji na wodę. Bada również wszelkie fizyczne uszkodzenia spowodowane przez deszcz oraz skuteczność wszelkich systemów usuwania wody i ochrony oferowanej zapakowanemu materiałowi.  Procedury obejmują deszcz nawiewny i kapiącą wodę.

Metoda testowa 507 Wilgotność

Metoda 507 bada, jak materiał reaguje w ciepłym, wilgotnym środowisku.  Procedura I zawiera wymagania dotyczące przechowywania i cykli naturalnych.  Procedura II – zaostrzona naraża przedmioty na bardziej ekstremalne warunki temperatury i wilgotności niż te występujące w naturze.  Produkty mogą być eksploatowane podczas części cykli testowych. 

Metoda testowa 508 Grzyby

Ta metoda testowa próbuje ocenić, w jakim stopniu materiał będzie wspierał wzrost grzybów i jak ten wzrost może wpływać na wydajność lub użytkowanie materiału.

Metoda testowa 509 Mgła solna

Metoda 509 ma na celu określenie skuteczności powłok i powłok ochronnych na materiale, ale może być również używana do określenia, jak osady soli wpływają na właściwości mechaniczne i elektryczne produktów.

Metoda testowa 510 Piasek i pył

Ta metoda testowa składa się z dwóch oddzielnych procedur. Test pyłu bada zdolność materiału do odporności na działanie pyłu, który może blokować otwory, przenikać przez pęknięcia, szczeliny, połączenia i łożyska, oraz do pomiaru skuteczności filtrów.

Test piasku ocenia zdolność materiału do działania podczas przechowywania i eksploatacji w warunkach nawiewu piasku bez pogorszenia wydajności, niezawodności, skuteczności i łatwości konserwacji z powodu ścierania lub zatykania dużymi, ostrymi cząstkami.

Metoda testowa 511 Atmosfera wybuchowa

Metoda 511 bada zdolność materiału do funkcjonowania w atmosferach wybuchowych paliwowo-powietrznych bez powodowania zapłonu i próbuje wykazać, że reakcje wybuchowe lub spalania w zamkniętym materiale będą zawarte wewnątrz badanego przedmiotu.

Metoda testowa 512 Zanurzenie

Ta metoda testowa bada, czy materiał może wytrzymać pełne lub częściowe zanurzenie w wodzie – na przykład podczas przekraczania rzeki – i działać zgodnie z potrzebami podczas lub po zanurzeniu.

Metoda testowa 513 Przyspieszenie

Celem tej metody testowej jest upewnienie się, że materiał może strukturalnie wytrzymać obciążenia bezwładnościowe w stanie ustalonym wywołane przez przyspieszenie, spowolnienie i manewr platformy oraz funkcjonować bez degradacji.  Typowe zastosowania to produkty używane w samolotach, helikopterach i pociskach. 

Metoda testowa 514 Wibracje

Metody te są wykonywane w celu określenia, czy produkty mogą funkcjonować i wytrzymać narażenie na wibracje w cyklu życia, w tym efekty synergistyczne innych czynników środowiskowych, cykl pracy materiału i konserwację.  Uwzględniono wiele kategorii wibracji, od wysyłki/obsługi, transportu i eksploatacji w samolotach, transporcie i eksploatacji w pojazdach. 

Aby uzyskać więcej informacji na temat testów wibracyjnych metodą 514, zapoznaj się z naszymi artykułami na blogu:

Przegląd testów wibracyjnych MIL-STD-810

MIL-STD-810: Kategoria testów wibracyjnych 4 – Ciężarówka/przyczepa – zabezpieczony ładunek

MIL-STD-810: Kategoria testów wibracyjnych 9 – Samolot – Helikopter

MIL-STD-810: Kategoria testów wibracyjnych 7 – Samolot – Odrzutowiec

MIL-STD-810: Kategoria testów wibracyjnych 8 – Samolot – Śmigło

MIL-STD-810: Kategoria testów wibracyjnych 12 – Samolot odrzutowy o stałym skrzydle

MIL-STD-810: Kategoria testów wibracyjnych 15 – Wyposażenie samolotów

MIL-STD-810: Kategoria testów wibracyjnych 20 – Pojazdy naziemne – Naziemne mobilne

MIL-STD-810: Kategoria testów wibracyjnych 24 – Minimalne testy integralności (MIT)

Metoda testowa 516 Wstrząsy

Metoda 516 jest wykonywana w celu określenia, czy materiał może wytrzymać sporadyczne, nieregularne wstrząsy związane z obsługą, transportem i środowiskiem eksploatacji, a także kruchość materiału (aby lepiej zaprojektować opakowanie ochronne) oraz przetestować wytrzymałość urządzeń mocujących materiał do platform, które mogą ulec awarii.  Metoda ta zawiera procedurę I – Wstrząs funkcjonalny, procedurę II – Materiał do zapakowania, procedurę III – Kruchość, procedurę IV – Upadek podczas transportu, procedurę V – Wstrząs związany z zagrożeniem wypadkiem, procedurę VI – Obsługa na stole i procedurę VII – Uderzenie wahadłem.

Aby uzyskać więcej informacji na temat testów wstrząsowych metodą 516, zapoznaj się z naszymi artykułami na blogu:

MIL-STD 810, Metoda 516, Przegląd testów wstrząsowych

MIL-STD 810, Metoda 516, Procedura testów wstrząsowych I – Wstrząs funkcjonalny

MIL-STD 810, Metoda 516, Procedura testów wstrząsowych II – Wstrząs transportowy

MIL-STD 810, Metoda 516, Procedura testów wstrząsowych III – Kruchość

MIL-STD 810, Metoda 516, Procedura testów wstrząsowych IV – Upadek podczas transportu

MIL-STD 810, Metoda 516, Procedura testów wstrząsowych V – Wstrząs związany z zagrożeniem wypadkiem

Metoda testowa 517 Wstrząs pirotechniczny

Ta metoda testowa ocenia, czy materiał może wytrzymać sporadyczne skutki wstrząsów od detonacji urządzenia pirotechnicznego na konfiguracji konstrukcyjnej, na której zamontowany jest materiał. Bada również poziom kruchości materiału w odniesieniu do wstrząsów pirotechnicznych, aby można było wdrożyć środki łagodzące wstrząsy w celu ochrony materiału.

Aby uzyskać więcej informacji na temat testów pirotechnicznych, zapoznaj się z naszym artykułem na blogu:

Co to jest test pirotechniczny? 

Metoda testowa 519 Wstrząs od strzału

Metoda 519 służy do określenia, czy materiał może wytrzymać stosunkowo sporadyczne, krótkotrwałe, przejściowe, powtarzalne obciążenia wstrząsowe o dużej częstotliwości, występujące podczas strzelania z broni.

Metoda testowa 520 Temperatura, wilgotność, wibracje i wysokość

Ta metoda testowa służy do oceny połączonych efektów temperatury, wilgotności, wibracji i wysokości. 

Metoda testowa 521 Oblodzenie/deszcz zamarzający

Metoda 521 bada nie tylko wpływ oblodzenia na zdolność eksploatacyjną materiału, ale także skuteczność sprzętu i metod odladzania.

Metoda testowa 522 Wstrząs balistyczny

Metoda ta obejmuje testy wstrząsów balistycznych, które zazwyczaj obejmują wymianę pędu między wieloma ciałami lub między cieczą lub gazem a ciałem stałym, taką jak spowodowana uderzeniem pocisku.

Celem jest tutaj określenie, czy materiał może wytrzymać sporadyczne skutki wstrząsów od wysokiego poziomu wymiany pędu na konstrukcji, do której jest zamontowany, a także poziom kruchości materiału w odniesieniu do zdarzenia balistycznego, aby można było wdrożyć środki łagodzące wstrząsy w celu ochrony materiału.

Metoda testowa 524 Zamrażanie/rozmrażanie

Ta metoda testowa bada zdolność materiału do wytrzymywania cykli zamrażania i rozmrażania oraz skutki wilgoci wywołane przejściem ze środowiska zimnego do ciepłego lub ciepłego do zimnego.

Metoda testowa 525 Replikacja przebiegu czasowego

Metoda 525 obejmuje replikację śladu czasowego w ramach metodologii replikacji przebiegu czasowego (TWR), aby zapewnić pewien poziom pewności, że materiał może strukturalnie i funkcjonalnie wytrzymać zmierzone lub analityczne ślady czasowe testów w terenie. Test szacuje również poziom kruchości materiału w odniesieniu do formy, poziomu, czasu trwania lub powtarzanego zastosowania śladów czasowych testu.

Metoda testowa 528 Wibracje mechaniczne sprzętu okrętowego

 (Typ I Środowiskowy i Typ II Wzbudzany wewnętrznie)

Ta metoda testowa ustanawia wymagania dotyczące środowiskowych i wewnętrznie wzbudzanych testów wibracyjnych sprzętu okrętowego zainstalowanego na statkach.